Լինում է, չի լինու՞մ, մի փնթի տղա է լինում։ Այս տղաի ամեն իրը միտեղ շպրտած, դրած է, պայուսակը դասավորվածչե և նույնիսկ լանջբոքսի մեջի ուտելիքները, նա նույնիսկ դպրոց գնալուց է ընկնում ցեխաջրերի մեջ, իսկ հետ գնալուց ագարակի կողքով անցնելիս քաքաշների մեջով է գնում։ Եվ միօր նրան այս ամենինչը ազդում է, և հիմա էլ ուզում է դառնալ դանդաղ տղան։